Η οξυγονοθεραπεία έχει ένδειξη όταν υπάρχει αναπνευστική ανεπάρκεια , δηλαδή όταν έχει μειωθεί η οξυγόνωση του αίματος που είναι αναγκαία γι την οξυγόνωση των ιστών, με σοβαρές επιπτώσεις στη λειτουργία και τον μεταβολισμό όλων των οργάνων. Η ελάττωση του οξυγόνου στο αίμα διαπιστώνεται αρχικά μέσω της παλμικής οξυμετρίας , και στη συνέχεια με τον έλεγχο των αερίων αίματος επιβεβαιώνεται . Επίσης με τα αέρια αίματος διευκρινίζεται ο τύπος της αναπνευστικής ανεπάρκειας (τύπου Ι νορμοκαπνική , τύπου ΙΙ υπερκαπνική ) αλλά και το είδος της μεταβολικής διαταραχής που προκάλεσε ( οξέωση ή αλκάλωση, αναπνευστική ή μεταβολική ).
Συμπτώματα και κλινικές εκδηλώσεις υποξυγοναιμίας είναι : δύσπνοια, ταχυκαρδία , ταχύπνοια, εργώδης αναπνοή, ωχρότητα, κυάνωση (μελανά χείλη ή άκρα), υγρά ή ψυχρά άκρα, ανησυχία, σύγχυση, υπνηλία, διαταραχές του προσανατολισμού.
Τα νοσήματα που μπορεί να προκαλέσουν αναπνευστική ανεπάρκεια και απαιτούν χορήγηση οξυγόνου είναι: 1. Αναπνευστικές παθήσεις οξείες και χρόνιες (π.χ. ΧΑΠ, εμφύσημα, σοβαρό άσθμα, πνευμονική ίνωση , πνευμονική εμβολή, πνευμονία ,καρκίνος του πνεύμονα, βρογχιολίτιδα, δηλητηρίαση με CO, σύνδρομο παχυσαρκίας-υποαερισμού κά ) 2. Καρδιολογικά νοσήματα (π.χ. οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου, καρδιογενές σοκ-πνευμονικό οίδημα , καρδιακή ανεπάρκεια) 3. Νευρολογικές παθήσεις (αγγειακά εγκεφαλικά, τραύματα , όγκοι, μυασθένεια, νόσος κινητικού νευρώνα κά ) 4. Καταπληξία (shock) οποιαδήποτε αιτιολογίας
ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΟΞΥΓΟΝΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ
- Το οξυγόνο είναι "φάρμακο" και πρέπει να χορηγείται κατόπιν ιατρικής οδηγίας, στην οποία να αναγράφεται η έναρξη, η ροή, η πυκνότητα και η μέθοδος (εξαιρούνται οι πραγματικά επείγουσες περιπτώσεις ) - Η χορήγηση πρέπει να είναι συνεχής και να παρακολουθείται η εξέλιξη της υποξαιμίας με μέτρηση αερίων αίματος κατά την έναρξη και μετά από τροποποίηση της πυκνότητας του O2 - Η διόρθωση της υποξαιμίας θα πρέπει να γίνεται με όση πυκνότητα O2 έχει προσδιορίσει ο θεράπων γιατρός, διότι η τοξικότητά του αυξάνεται παράλληλα με τη δόση
Απαραίτητη είναι η ενημέρωση του ασθενούς, όταν επικοινωνεί με το περιβάλλον, ή των οικείων για τις ιδιότητες του οξυγόνου και τα μέτρα που είναι αναγκαίο να λαμβάνονται
ΣΩΣΤΗ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΟΞΥΓΟΝΟΥ
Το οξυγόνο ως θεραπευτικό μέσο (φάρμακο) πρέπει να χορηγείται σύμφωνα με τις ιατρικές οδηγίες που αφορούν την ροή, την διάρκεια , τον τακτικό επανέλεγχο κλπ. Η κύρια ένδειξη οξυγονοθεραπείας είναι η αναπνευστική ανεπάρκεια.
Αφού τεθεί η ένδειξη, θα πρέπει να εξεταστούν (από τον ιατρό) οι δυνητικά αναστρέψιμοι παράγοντες που συμβάλλουν στην υποξυγοναιμία και φυσικά η βασική νόσος.
Το οξυγόνο χορηγείται ανάλογα με τις ατομικές παραμέτρους της αναπνοής, την υποκείμενη νόσο, τη συνεργασία του αρρώστου κ.α.
Comments